Serge Berten

(c) Familie Berten

In 1975 kwam Serge als jonge gast in opleiding bij Scheut en met het diploma van sociaal assistent op zak in Guatemala aan. Serge werd geboren in Menen, maar schoot wortel in Guatemala. Goed en wel in Guatemala, koos Serge radicaal de kant van ‘la gente comun en el campo‘, ’t gewoon volk op de boerenbuiten, zonder er veel grote woorden en theorieën aan te verspillen. Naarmate zijn engagement met die mensen groter werd en een vaste structuur kreeg in het Comité voor Boereneenheid (CUC), werd Serge zwijgzamer.

Tijdens zijn laatste vakantie heeft hij niet veel meer gezegd. Hij vertelde over de lessen die hij gaf. Dat was vooral vorming voor volwassenen. In zijn allerlaatste brief van 16 december 1981 vertelde hij dat er veel mensen doodgeschoten werden. Dat kwam door de verkiezingen die zouden beginnen, zei hij.

Ik moest mij niet ongerust maken over hem. Dat was zijn laatste zin, dat waren zijn laatste woorden. (Agnes, de moeder van Serge in een kranteninterview in De Morgen van 10 april 1986 ) De repressie tegen de volksorganisaties kwam onder het bewind van generaal Lucas Garcia ( 1978 – 1982 ) in een stroomversnelling. Het CUC als nationaal gestructureerde vakbond van de landarbeiders, werd vogelvrij verklaard. Het zocht toenadering tot het Guerrillaleger van de Armen ( EGP ), één van de vier guerrillaorganisaties in Guatemala. In januari 1980 bezetten een veertigtal kaders van het CUC en studentenleiders vreedzaam de Spaanse ambassade in Guatemala hoofdstad. Op bevel van Lucas Garcia werd het gebouw met napalm in brand gestoken. De bezetters stierven een verschrikkelijke dood, onder hen ook de vader van Rigoberta Menchú. In 1992 kreeg Rigoberta de Nobelprijs voor de vrede. In de eerste dagen van januari 1982 werd het duidelijk dat het leger actief op zoek was naar Serge. Op 19 januari 1982 werd hij brutaal en lafhartig ontvoerd, samen met twee compa^neros. De politieke en militaire leiders in Guatemala ontkenden elke betrokkenheid vanwege het staats en militaire apparaat. Ook in België zweeg de regering om politieke bestwil.

“ Vier jaar geleden werd Serge Berten in Guatemala opgepakt door paramilitaire groepen. Sindsdien kregen zijn ouders geen nieuws meer. Ook bij Buitenlandse Zaken geen woord van opheldering. “ (De Morgen van 10 april 1986 )

Vandaag wordt met Guatebelga een juridisch gevecht tegen het schuldig zwijgen aangegaan.